Wino z miodu – Miód pitny

Z biologicznego punktu widzenia miód jest niezwykle stabilną substancją, która sama w sobie nie może być poddana fermentacji. Po pierwsze, miód trzeba rozcieńczyć wodą, aby powstał swego rodzaju sok, po drugie, należy dodać owocowych substancji aromatycznych i kwasów. Miód zyskuje na smaku, jeśli połączy się go z opisanymi powyżej moszczami lub sokami z jarzębiny albo z dzikich odmian jabłek: na 1 kg miodu 2 l wody i 1 l soku z owoców dziko rosnących. Miód rozpuścić w ciepłej wodzie (o temperaturze nie przekraczającej 40°C, w przeciwnym razie ulegną zniszczeniu charakterystyczne dla miodu wartościowe składniki). Po schłodzeniu zmierzyć ciężar moszczu, ewentualnie dodatkowo doprawić, dodać pożywkę dla drożdży, dla wzbogacenia osadu dodać drobną mąkę pszenną (1 g/l), aby drożdże miały optymalną płaszczyznę działania. Następnie poddać zwykłej fermentacji. Dla wzbogacenia aromatu wiesza się w fermentującym miodzie zioła i kwiaty czarnego bzu albo lipy, podobnie jak to czyniono 200 lat temu („Wein-Artzt”, s. 112).