Wartości odżywcze kiełków

kielki skladnikiOżywieniu aktywności enzymów nieodłącznie towarzyszy synteza witamin, które w gruncie rzeczy nie są niczym innym jak właśnie składnikami różnorodnych enzymów. W kiełkach zawartość witamin jest wielokrotnie wyższa niż w nasionach, z których się rozwinęły. Na przykład zawartość witaminy A może wzrosnąć 3-krotnie, a witaminy C nawet 6-krotnie. W kiełkach (na przykład strączkowych i pszenicy) występuje nawet witamina B12, którą uważa się za typowo zwierzęcą (tzn. występującą tylko w pokarmach pochodzenia zwierzęcego).
Z przemianami ożywionymi w okresie kiełkowania wiąże się także wysoki udział składników mineralnych, takich jak wapń, fosfor, potas, sód, żelazo, chlor, cynk, jod i innych. Kiełki pszenicy, na przykład, podaje się jaka jedno z najlepszych źródeł cynku.    Oprócz witamin, białek, enzymów, składników mineralnych kiełki zawierają także naturalny błonnik — przy takiej diecie zbędne staje się używanie otrąb.
Innym drogocennym składnikiem zielonych kiełków (takich jak lucerna, rzodkiewka, kapusta, koniczyna) oraz siewek jest barwnik chlorofil — cudowna substancja, dźwigająca na swoich zielonych barkach odpowiedzialność za życie na Ziemi (w procesie fotosyntezy rośliny, dzięki chlorofilowi, wykorzystują energię słoneczną do produkcji pokarmu, z którego w końcu korzystają wszyscy mieszkańcy Ziemi). Chlorofil podany w pokarmie też dokonuje niezwykłego cudu, poprawiając jakość krwi, (szczególnie zwiększając ilość krwinek czerwonych), co przypuszczalnie wiąże się z podobieństwem cząsteczki chlorofilu do cząsteczki czerwonego barwnika krwi — hemu.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Kiełki. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.