Czystość serowni

Odbiór mleka w serowni. Przy odbiorze mleka w serowni opłukuje się konewki z pyłu zanim zdejmie się z nich pokrywki. Ocena i przesortowanie mleka z każdej konewki osobno odbywa się według prawideł, które później poznamy. Opróżnione konewki należy wymyć starannie. Do tego celu używa się szczecinowej szczotki, szoruje wewnątrz i zewnątrz gorącą wodą z dodatkiem mleka wapiennego lub sody, następnie przepłukuje obficie zimną wodą a w końcu wyparza. Woda do mycia powinna być często zmieniana i tak gorąca, aby tłuszcz w niej się stopił.
Utrzymywanie w czystości serowni polega przede wszystkim na unikaniu zanieczyszczenia, na niszczeniu drobnoustrojów i wreszcie usuwaniu samego brudu. Najważniejsze jest zniszczenie samych drobnoustrojów. Ich środowiskiem jest zwykle brud. Zatem usuwając go pozbywamy się równocześnie głównej ilości drobnoustrojów. W serowni zwłaszcza na sprzętach brud tworzą głównie przylepione składniki mleka, które usuwamy najłatwiej rozpuściwszy je poprzednio. Wapno i soda, gdy nie są zanadto rozcieńczone nie tylko rozpuszczają kazeinę a tłuszcz rozpylają, lecz także niszczą drobnoustroje. Idealnym środkiem odkażającym w mleczarni i serowni jest wapno po pierwsze dlatego, że jest tanie i można je pozostawić długo na sprzętach a po drugie, że jego resztki nie pozostawiają po sobie ujemnych skutków. Wapno tworzy z kwasami tłuszczowymi nierozpuszczalne sole, których obecność wprawdzie blachom pobielanym odbiera połysk, ale za to znakomite usługi oddaje przy użyciu drewnianych naczyń, np. kadzi do serów. Mydła wapniowe zatykają pory drzewa i czynią je nieprzepuszczalnym dla rozkładających się płynów. Wapno i sodę, gdy już dostatecznie długo działały, spłukuje się obficie najpierw zimną a potem gorącą wodą. Mając do czynienia z naczyniami z glinu (aluminium), któremu ługi, jak wapno i soda szkodzą nagryzając je, nie należy tych środków odkażających używać samych, lecz z dodatkiem pewnych środków ochronnych. Tak więc dodatek 0,5 do 1% szkła wodnego do sody chroni całkowicie naczynia aluminiowe od korozji.
Drzewo nie znosi zbyt wysokich temperatur, tym bardziej pary, gdyż jego włókna się rozpaździerzają. Nie należy też używać twardych ryżowych szczotek do czyszczenia drzewa, gdzie chodzi o zachowanie jego gładkiej powierzchni.
Naczynia blaszane po dezynfekcji wapnem silnie się przepłukuje i wyparza, po czym ustawia na świeżym powietrzu i słońcu do obeschnięcia, albowiem słońce i brak wilgoci nie pozwalają rozwijać się bakteriom. W taki sam sposób postępuje się z naczyniami drewnianymi, jednak nie dopuszcza się do ich rozeschnięcia.
Woda do płukania powinna być zdrowa, bowiem zakażona jest źródłem wielu wad mleka i jego przetworów. Szczotki, ścierki i chusty trzeba również odkażać, często bowiem się zdarza, że są one źródłem zakażeń.