Carignano del Sulcis
CARIGNANO DEL SULCIS (DOC)
Region Sulcis, położony na południowo-zachodnim krańcu Sardynii, był jednym z pierwszych obszarów osadnictwa fenickiego na wyspie. Fenicjanie zostali później wyparci stamtąd przez Kartagińczyków, których miejsce zajęli następnie Rzymianie.
Uprawa winorośli była jedną z pierwszych form rolnictwa wprowadzanych przez nowych osadników, a każdy kolejny lud, który się tam osiedlał przywoził ze sobą coraz to lepsze techniki uprawy oraz nowe odmiany winorośli. Osadnictwo na wyspie miało dość złożony charakter i w związku z tym, starając się określić pochodzenie szczepu znanego obecnie pod nazwą Carignano del Sulcis, trudno oddzielić historię od legendy. Wedle najbardziej prawdopodobnej hipotezy, opartej na analizie licznych synonimów dialektalnych, odmiana ta pochodzi z zachodu, prawdopodobnie z Aragonii w Hiszpanii, skąd rozprzestrzeniła się szeroko, pod różnymi nazwami, od południa Francji, aż po Algierię i Tunezję. Na Sardynii odmiana ta jest uprawiana głównie w południowo-zachodniej części wyspy, ze względu na charakteryzującą ją odporność na słone wiatry wiejące znad morza.
Początkowo wino Carignano del Sulcis było cenione głównie jako idealne wino do domieszek, co wynikało – podobnie jak w przypadku innych włoskich win obszaru Morza Śródziemnego – z jego mocy oraz wysokiego stężenia alkoholu. Jednak zmiany wprowadzone w winnicach w ciągu ostatnich 30 lat sprawiły, że obecnie odmiana ta umożliwia produkcję niezwykle przyjemnego wina, które zdobyło sobie już dość znaczący udział w rynku.