Kalafior (Brassica cauliflora)

Kalafior pojawił się w Europie dopiero w XVI w. i uprawiany był początkowo we Włoszech. Podobno przywieźli go z Cypru rycerze krzyżowi. Róża kalafiorowa jest istotnie kwiatem, a ściślej mówiąc: nierozwiniętym kwiatostanem. Kalafior, zwłaszcza młody, ścisły i świeży, jest jarzyną wykwintną, smaczną, niskokaloryczną, zawierającą m. in. żelazo i witaminę C. Gotować należy go niezbyt długo (25 minut), wkładając do wrzątku kaczanem do dołu, pod przykryciem (zachowa biały kolor). Szczególnie delikatny smak zyskuje kalafior, gdy do wody oprócz soli i cukru dodamy nieco masła lub margaryny. Wodę po ugotowaniu jarzyny należy użyć do przyrządzania zup i sosów — jest smaczna oraz zawiera cenne sole mineralne. Kalafior to jarzyna bardzo zdrowa i należąca do najłatwiej strawnych przedstawicieli rodziny kapust. W Polsce kalafiory zaczęto uprawiać dopiero za królowej Bony.