ŚRODKI SŁODZĄCE

ŚRODKI SŁODZĄCE

Choć cukier i podobne środki słodzące nie uchodzą za zdrowe, bardzo niewiele osób potrafi obejść się bez nich całkowicie. Przy wielu przepisach zawartych w tej książce znajduje się uwaga dozwolony środek słodzący, wskazująca, że należy wybrać najbardziej odpowiadający przy danym rodzaju alergii. Niektórzy ludzie dobrze znoszą cukier buraczany a nie tolerują trzcinowego, i na odwrót. Innym służy lepiej miód lub fruktoza. Poniższy zestaw pomoże dokonać właściwego wyboru.

Cukier barbados: Brązowy cukier trzcinowy lub buraczany z pierwszej krystalizacji; może to być także cukier biały zabarwiony na brązowo.

Ciemna melasa: Pierwszy produkt rafinacji cukru buraczanego lub trzcinowego.

Miałki cukier kryształ: Biały cukier trzcinowy lub buraczany.

Syrop kukurydziany: Robiony z kukurydzy.

Cukier demerara: Złociste kryształki, które mogą być białym cukrem zabarwionym na brązowo. Prawdziwy cukier demerara jest robiony z trzciny, ale może być także z buraków.

Fruktoza: Znana jest też jako cukier owocowy, choć jest produktem fermentacji surowca owocowego lub warzywnego.

Glukoza: Biały proszek wytwarzany z ziemniaków lub kukurydzy.

Złoty syrop: Rafinowana melasa, znacznie jaśniejsza od ciemnej melasy i przezroczysta.

Cukier granulowany: Biały cukier trzcinowy lub buraczany.

Miód: Produkowana przez pszczoły mieszanina cukrowa. Często wzbogacana przez pszczelarzy dodatkiem cukru trzcinowego lub buraczanego.

Cukier puder: Bardzo miałki, biały cukier trzcinowy lub buraczany.

Syrop klonowy: Uzyskiwany z pni drzew klonu kanadyjskiego. Można go zastąpić cukrem trzcinowym lub buraczanym.

Melasy: Nieoczyszczone osady z procesu krystalizacji cukru, często mylone z melasą czarną.

Nierafinowany cukier trzcinowy: Ciemnobrązowy cukier trzcinowy z pierwszej krystalizacji.

Cukier wilgotny lub brunatny:

Jasnobrązowe, lepkie drobne kryształki cukru trzcinowego lub buraczanego, niekiedy jest to odpowiednio zabarwiony biały cukier.

ŚWIEŻE WARZYWA I OWOCE

Bardzo często świeże warzywa i owoce są zbyt długo przechowywane przed spożyciem. Należy kupować je tak często, jak to możliwe. Powinno się je przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, na dnie lodówki i szybko zużywać. Świeże zieleniny powinny trzeszczeć przy zgniataniu a warzywa korzeniowe powinny być jędrne w dotyku. Kartofle przechowujemy w miejscu zaciemnionym, aby nie dopuścić do zazielenienia. Foliowe torby ze sklepów nie nadają się do przechowywania warzyw i owoców. Powodują przegrzewanie i powolne zaparzanie się zawartości. Często zagęszczenie i zawilgocenie wewnątrz torby powoduje gnicie przechowywanych artykułów. Owoce i warzywa należy wyjmować z toreb foliowych natychmiast po przyniesieniu do domu.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Informacje. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.