Ansonica Costa dell Argentario
Wybrzeże Argentario to jeden z najbardziej malowniczych rejonów Toskanii, obejmujący część obszaru gmin Manciano, Orbetello i Capalbio, miejscowość Monte Argentario oraz wyspę Isola del Giglio. Argentario to również nazwa białego wina, które od zamierzchłych czasów wytwarzane było w okolicach Monte Argentario, Costa d Argento oraz na wyspie Isola del Giglio. Dopiero całkiem niedawno produkowane w tym rejonie wino Ansonica doczekało się, nota bene w pełni zasłużonego, prawa do apelacji DOC.
Podróż po tym malowniczym wybrzeżu to prawdziwa przygoda, podczas której pośród wzgórz raz po raz napotykamy stare miasteczka, ruiny i zabytki: Capalbio z ciekawymi zabytkami sztuki etruskiej, rzymskiej i gotyckiej; malowniczo położona Ansedonia, miasteczko założone w pobliżu starorzymskiej osady; Porto Santo Stefano i Porto Ercole ze swoimi średniowiecznymi fortecami, czy wreszcie wyspa Isola del Giglio urzekająca dzikością przyrody. Zarówno na cyplu, jak i na wyspie, z uwagi na warunki terenowe, winorośl uprawiana jest tarasowo. Choć ten rodzaj uprawy utrudnia dostęp do winnicy, zapewnia jednocześnie najlepszy jakościowo produkt. Taką samą wysoką jakość uzyskuje się również z winnic położonych na wzgórzach wzdłuż wybrzeża, o czym świadczy obejmująca te tereny apelacja DOC.
Niewiele wiadomo na temat pochodzenia szczepu Ansonica. Zdania są podzielone: jedni twierdzą, że odmiana przyjechała tutaj z Sycylii, inni upatrują jej korzeni we francuskiej Normandii. Zwolennicy sycylijskiego pochodzenia winorośli są jednak w znacznej większości. Niezależnie od tego, gdzie leży prawda, pewne pozostaje to, że odmiana była uprawiana od niepamiętnych czasów na Sycylii, Sardynii, Elbie oraz w rejonie Argentario. Nie istnieją natomiast potwierdzone historycznie informacje, które wyjaśniałyby w jaki sposób winorośl ta trafiła do tak odległych od siebie zakątków Italii.
W każdym ze wspomnianych wyżej miejsc, rozwój uprawy szczepu Ansonica potoczył się w zupełnie innym kierunku: na Sycylii odmiana ta zajmuje obecnie trzecie miejsce pod względem wielkości upraw na wyspie, na Sardynii całkowicie zniknęła z tamtejszych winnic, zaś na Elbie wykorzystywana jest do produkcji win stołowych. Tylko w rejonie Argentario udało się stworzyć przy jej udziale wino o wyjątkowych właściwościach, które uzyskało prawo do własnej apelacji, zupełnie niepodobne do wina produkowanego na Sycylii.