Kisiel

Słodka galaretka o niezbyt gęstej konsystencji, sporządzana zwykle z soku owocowego zagotowanego z mąką ziemniaczaną.

W staropolskiej kuchni kisiel cieszył się nie najlepszą sławą jako potrawa postna, niesłodka, przyrządzana z żuru „do większej tylko gęstości przywiedziona (mąką owsianą), czasem zestudzona, tak że się nożem kraje”. Poeta Wacław Potocki (ok. 1625 – ok. 1696) mówi, że żur był „nasz”, a kisiel „ruski”. „Nijaki” smak staropolskiego kisielu stał się przysłowiowy.

O bardzo dalekim pokrewieństwie mówiono „dziesiąta woda po kisielu”.